safeandschoolaaa



شاید در اولین نگاه احساس کنیم که انجام همه امور فوق در مدارس مستم پرداخت هزینه های سنگین باشد و مسلماً در مدارس دولتی چنین امکانی وجود ندارد، لیکن با کمی تأمل به این نتیجه می رسیم که انجام بسیاری از این پیشنهادات فوق می تواند با درایت و مدیریت صحیح با حداقل بودجه و امکانات انجام شدنی باشد. و به اشکال مختلف می توان شادابی و طراوت را به کودکان و نوجوانان این مرز و بوم هدیه دهیم و در نهایت جامعه ای شاد داشته باشیم که این خود باعث بروز رشد استعدادها و خلاقیت ها در جوانان ما خواهد شد.

شاداب سازی و ایجاد روحیه شاد در دانش آموزان و جلوگیری از افسردگی آن ها باعث می شود افرادی هدفمند، کارآمد و مسئولیت پذیر در جامعه داشته باشیم. در این میان عوامل متعددی دست به دست هم داده تا این هدف محقق شود.

- مهمترین عامل نقش خانواده است، تربیت فرزند از اوان زندگی و ایجاد نشاط او و پیوند میان خانواده و مدرسه و تعامل این دو در ایجاد هماهنگی با هم می تواند روشی مؤثر برای ایجاد شادابی در فرزند پیدا و اجرا شود.

نقش مدرسه، معلمان و سایر اولیاء مدرسه بر کسی پوشیده نیست بنابراین با ایجاد مدرسه ای شاد می توان به پرورش افرادی شاد و کارآمد برای جامعه ای موفق امیدوار بود. به امید تحقق این امر مهم.


تشویق و تقدیر از فعالیت های کوچک و کم ارزش از نظر دیگران

زیبا و جذاب کردن محیط مدرسه و استفاده از رنگ های شادی آور در کلاس ها- سالن ها- دیوارهای حیاط

توجه به رعایت بهداشت فردی دانش آموزان

مشارکت مؤثر اولیای دانش آموزان در انجام امور مدرسه

پرهیز از ایجاد تنش در مدرسه

پرهیز از تنبیه- توهین، سرزنش، تحقیر در مدرسه

اجرای روش های تدریس فعال با محوریت کلاسی بانشاط

نصب عکس دانش آموزان ممتاز در تابلوی اعلانات

توجه خاص به زنگ تفریح

نمایش فیلم و اسلاید در مدرسه

تقویت فعالیت های هنری در مدرسه: گروه تئاتر- گروه سرود

حضور فعال آموزگاران با نشاط همراه با ظاهری مناسب و آراسته

چگونگی ایجاد نشاط در مدرسه

پرهیز از بی انضباطی و بی عدالتی در مدرسه

تقویت امید به آینده در دانش آموزان

بررسی عوامل مؤثر در افت تحصیلی و ترک تحصیل دانش آموزان

تقویت احترام متقابل بین دانش آموزان و دیگر کارکنان مدرسه

تهیه کارت تبریک به مناسبت تولد هر یک از دانش آموزان و حتی آموزگاران

توزیع شیرینی به مناسبت های مختلف از جمله جشن ها و میلاد ائمه بین دانش آموزان


مدرسه مکان آموزشی است که برای آموزش دانش آموزان تحت رهبری معلمان طراحی شده است. در زبان امروزی به مکان های آموزشی پائین تر از سطح آموزش عالی که، آموزش عمومی در آن ها صورت می گیرد، گفته می شود.

بیشتر کشورها سیستم آموزشی ویژه ای دارند، که بنابراین سیستم شرکت در مدارس اجباری می باشد. نام مدارس در کشورهای مختلف متفاوت است که عموماً شامل مدارس ابتدایی برای کودکان و راهنمایی برای نوجوانانی که تحصیلات ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشته اند، می شود.

در ایران مدرسه ها در سه گروه دبستان، متوسطه دوره اول که در گذشته راهنمایی بود و متوسطه دوره دوم که در گذشته دبیرستان بود (هنرستان ها، از نظر مقطع، برابر با دبیرستان ها هستند) می باشند. در مدرسه کسانی هستند که مسئولیتهایی را بر عهده دارند مانند مدیر که ریاست مدرسه را بر عهده دارد و معاون های آموزشی، تربیتی (پرورشی)، فناوری و آموزگاران. مدرسه زیر نظر ادارهٔ آموزش و پرورش هر شهر اداره می شود.

کودکستان ها و مهدکودک ها که پیش از مدارس ابتدایی هستند، برای کودکان بسیار کوچک (عموما بین ۳ تا ۵ سال) مورد استفاده قرار می گیرند. بعد از مدارس راهنمایی و دبیرستان دانش آموزان به دانشگاه برای تحصیلات عالی می روند.

همچنین مدارس غیرانتفاعی وجود دارند که زمانی ساخته می شوند که دولت نمی تواند از تحصیلات (رشته) خاص پشتیبانی کند یا وسایل آزمایشگاهی مناسبی را در اختیار دانش آموزان قرار نمی دهد.

اولین مدرسه در تاریخ مدرن ایران، مدرسه دارالفنون بود که میرزا تقی خان امیر کبیر آن را در زمان ناصرالدین شاه قاجار تأسیس نمود.


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

گوگلش کن جزوه و پاورپوینت کتاب‌های کودک من بارداری عفاف و حجاب پیاده رو خلاصه کتاب حسابداری پیشرفته 1 موسوی شیری حقوق عمومی مجله ي زندگي بیماری های اورولوژی